1 de octubre de 2008

Astenia otoñal

Saludos.

No sé si a vosotros os pasa, pero yo no me canso de decirlo. A pesar de que el otoño es una estación del año francamente hermosa, a mí me tiene hecho polvo. Con esa “tristeza”, esa angustia vital que no se me pasa ni con el café, esa astenia otoñal (Astenia: falta o decaimiento de fuerzas caracterizado por apatía, fatiga física o ausencia de iniciativa.) No sé, ganas de nada, vamos. Y encima encarcelado. Atrapado por mis responsabilidades y obligaciones familiares, laborales, sociales…

Lo peor será volver al trabajo el próximo domingo. Me incorporo al trabajo en domingo. ¡Qué putada! Y es que no tengo ganas de ir, y lo digo para que lo sepáis xDDDD

En mi condición de ciclotímico estoy de bajón, y no se me pasa ni con 250 mg. de Lamotrigina al día ni con nada; aunque supongo que si no la tomase no podría escribir esta chorrada. Igual debería ir al médico y que me hiciese la baja laboral, (que con mi Trastorno ciclotímico no tendría inconveniente en hacérmela) pero tampoco sé si eso solucionaría mis males. Bueno, que hoy estoy hecho un lío y absolutamente transido. (Transido: fatigado, acongojado o consumido de alguna penalidad, angustia o necesidad.)

Igual mañana ya se ha ido…
Imagen: dissortat.

2 comentarios:

TeresaDeKalkuta dijo...

A lo mejor es esto lo que me pasa.....No me siento del todo bien.

Jerukiti dijo...

Ei, d'on has tret totes eixes paraules?? A mí la tardor més que produir-me una astènia transida ciclotímicament em produeix aflatament, poca gana i flacides... xD. Però és bonic... m'agrada.