18 de noviembre de 2009

Trabajando

Después de la guardia de ayer y la noche que estoy acabando ahora en “mi” Servicio de Urgencias -sí, estoy en el trabajo, y escribiendo esto a mano, con lo que tendré que mecanografiarlo mañana-; pues me doy cuenta que he vuelto con más fuerza de la que imaginaba. Me siento bastante adaptado, o mejor dicho, muy adaptado. Espero que dure esta sensación. La anterior vez que estuve seguro y confiado realizando bien lo que sé hacer, y donde lo hago; estuve haciéndolo casi hasta la primavera de este año, es decir, 2 años más o menos, sin necesidad de “descansar”. A ver si esos descansos son sólo ya en los períodos vacacionales, y no con alguna I.L.T.
Ya sabéis que casi nunca hablo de mi trabajo, no creo que este sea un sitio para hacerlo, pero si lo que siento ahora es “real”, merece la pena compartirlo, sobre todo con los que me conocéis.
Si mi percepción de lo escrito anteriormente varía en el trayecto en el que lo escribo y su publicación, -remato la noche, conduzco hasta casa, llevo al niño al colegio, me ducho, y duermo para descansar-; sin duda no lo leerá nadie, lógicamente xDDD
Gracias a los que me habéis animado durante todo este tiempo a conseguirlo de nuevo.
(Está siendo una noche muy pesada, pero... ¡¡¡lo que nos hemos podido reir mi partenaire de grupo y yo¡¡¡ xDDDDDDD

P.S.: la hora en que esta entrada se ha añadido a mi blog, es la hora en la que ya me he levantado de descansar, comido un poco, y mecanografiado estas palabras.
No he dormido mucho, la verdad.

8 comentarios:

Unknown dijo...

Lo importante es que escribes cuando quieres, y no por obligación. Las musas, ya se sabe...
(Yo acabo de regresar de la Fé,llevo desde la 6 de pie, y me he sentado a visitar los blogs de los amigos, y estoy haciéndome un café a lo bestia,xxxddd)

maria dijo...

Me'n alegro molt per tu.
Malgrat tots els sacrificis sempre hi a recompenses.
Deixa'm robar-te un trosset d'aquesta vitalitat que tens...Gràcies.

Unknown dijo...

Me ALEGRA TU REINCORPORACIÓN SEA FELIZ. A VECES EL TRABAJO ES BUENO AHORA EN MI CASO AHORA ES FATAL. SALUD PARA TI.

Unknown dijo...

Sí señor, soy yo mismo, con muchísimo más pelo que ahora, y con más inocencia. En fin,hay que hacerse...

◊ dissident ◊ dijo...

-JAVIER:¡¡¡Jartito de café voy hoy!! (Para soportar el día) Espero que en La Fe todo haya ido bien (fuese el motivo que fuese) Saludos cansinos xDDDDD
P.S.: ¿Eres tú el de la foto en tu más tierna infancia?

-MARIA: benvolguda, aquestes "rafagues" de vitalitat són curtes en mi, però he de aprofitarles. I ja m'agradaria passar-te una mica d'ella o que tu em passares a mi quan la necessitat és meua. De tota manera, aquí estic per si vols alguna cosa. Una abraçada i ànim!!

-YUNIOR: tu comentario en el otro post y el que haces aquí, me hacen pensar que algo no anda bien por ahí. Intentaré llegar a ti por otros medios.
¡Salud!

-JAVIER: la inocencia la perdí pronto, el cabello me lo afeito cada día, para no saber cuantos pelos me quedan de tonto... (Utilizaré esta jodida frase para uno de mis posts)

Sil dijo...

No estaría nada mal probar urgencias... hice prácticas allí y no me disgustó, solo que mucha tralla eh... Bah, ya vendrá algo

(me he explicado mal o no lo has leído bien: la direccion de correo la eliminé del blog, el correo existe xD)

Saludos

◊ dissident ◊ dijo...

Sil: no, no te explicaste bien

Jerukiti dijo...

Ei!!! No saps com m'alegra llegir aquest post, tete!!! :) Espere que com tu dius eixa sensació dure moooolt i que sempre et senques així de segur i confiat, perque ho senques o no, tu vals per al que siga.